รักไม่ได้ ไม่ใช่ไม่รัก #2(ฉบับแก้ไข)

 ทำไมเกิดเป็นรามินทร์มันอาภัพขนาดนี้ ไม่เคยที่จะได้ใช้ชีวิตอยู่กับคนที่ตัวเองรักจริงๆเลยสักที แฟนคนแรกก็แอบคบซ้อน พอมาเจอรักแท้ก็จีบยากยิ่งกว่าอะไร พอได้คบกันก็ถูกส่งให้ไปปรับทัศนคติที่ต่างประเทศซะนี่ และแปลกใจมากๆก็คือ เงินที่ผมต้องใช้ในชีวิตประจำวัน ทำไมมันถูกปรับลงล่ะ จากที่เคยใช้แบบไม่จำกัดวงเงิน ตอนเรียนที่อังกฤษหรือที่ไทยผมก็ไม่เคยที่จะถูกกำหนดเรื่องการใช้เงินเลยสักครั้ง แต่พอโดนบังคับให้มาเรียนที่อเมริกา ทำไมถึงจำกัดวงเงินของผมให้เหลือแค่หลักหมื่นต่อเดือนเท่านั้น จริงๆบังคับผมให้มา ก็ต้องให้ผมได้ใช้จ่ายตามปกติสิ ทำไมมาลดเงินค่าใช้จ่ายของผมล่ะ ถ้าบริหารการใช้เงินไม่ดี รับรองว่าหมดก่อนสิ้นเดือนแน่

รามินทร์:

ที่ผับแห่งหนึ่ง(อเมริกา)

"ชื่ออะไรครับ"

"......."รามินทร์และเพื่อนๆเงยหน้ามองชายปริศนาที่เข้ามาทัก...ทักใคร?

"ผมถามคุณครับ...คุณชื่ออะไร" ชายที่เข้ามาทักมองหน้ารามินทร์เพื่อยืนยันว่าเขากำลังถามชื่อรามินทร์อยู่

"....อยากรู้ชื่อผมไปทำไมครับ"รามินทร์

"ผมสนใจคุณ"

"....สนใจผม?"รามินทร์

"ครับ ไม่ทราบว่ามีแฟนรึยังครับ^^"

"ไม่มีแฟนครับ"รามินทร์

"งั้นผมขอ..."

"มีแต่สามี...ที่ดุมาก"รามินทร์

.....................................

  ไม่รู้ว่าตัดสินใจถูกรึเปล่าที่ให้รามินทร์ไปอเมริกา ตอนนั้นคิดแค่ว่า อนาคตของรามินทร์ต้องมาก่อน เพราะเค้ามีภาระที่ต้องรับผิดชอบและสานต่อในอนาคตข้างหน้า แต่ก็แอบหวั่นๆอยู่บ้างที่อยู่ห่างกันขนาดนี้ เพราะรามินทร์คนนี้แตกต่างจากรามิลคนเก่ามากถึงมากที่สุด ถึงจะรู้ว่าเป็นคนๆเดียวกัน แต่ก็นะรามินทร์คนนี้มันขี้อ่อย เกิดเผลอไปอ่อยใครเข้าผมจะทำยังไง....แต่จริงๆก็เชื่อใจเค้าแหละ อยากจะบินไปหาทุกเดือนแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะตอนนี้ผมมีอะไรอีกหลายอย่างมากมายที่ต้องทำ และแต่ละอย่างมันก็สำคัญมากๆด้วย มีอีกหนึ่งสิ่งที่ต้องรีบทำให้เสร็จก่อนที่รามินทร์จะปิดเทอมแรกแล้วบินกลับมาที่ไทย ก็อยากเซอร์ไพรส์เล็กๆน้อยๆ และหวังว่ารามินทร์ของผมจะชอบ

ควินท์:

"รามินทร์อยู่ไหน ทำไมเสียงรอบๆถึงดังแบบนี้"ควินท์โทรหารามินทร์

(ที่ผับ มาดื่มกับเพื่อน)

"ไปบ่อยเกินรึเปล่า ห๊ะ!"ควินท์

(ก็นายเอะอะก็ทำแต่งานๆ ฉันเหงา โทรหาทีไรก็บอกว่าไม่ว่างๆทุกที)

"....เลยหนีไปเที่ยวเเทบทุกคืนเนี่ยนะ!"ควินท์

(จะดุทำไมเนี่ย..แค่มาดื่มกับเพื่อนเฉยๆ ไม่ได้นอกลู่นอกทางซะหน่อย)

".........."ควินท์

(รู้ครับ จะไม่อ่อยใครทั้งนั้น ใครถามก็บอกหมดว่ามีผัวแล้ว....หรือว่าไม่ไว้ใจกัน)

"ไว้ใจ...จะเที่ยวจะดื่มฉันไม่ห้าม แต่ให้มีขอบเขตก็แล้วกันว่าทำได้แค่ไหน!"ควินท์พูดด้วยน้ำเสียงที่ดุ

(ครับพ่อ)

"รามินทร์!!"ควินท์

..................................

วีรพจน์:

"ว่าไงเจ้าตัวดี โทรมาตอนนี้มีอะไรรึเปล่า"วีรพจน์

(พ่อใช้งานควินท์เยอะไปรึเปล่าครับ โทรหาทีไรก็ไม่ว่างทุกที)

"ควินท์มันต้องทำงานแกก็รู้ เวลาก็ต่างกัน โทรในเวลางานน่ะสิ"วีรพจน์

(ผมรู้ครับว่าควรโทรหาเวลาไหน ตอนที่โทรหาก็หมดเวลาทำงานของบริษัทแล้วด้วย)

"คงยุ่งกับงานที่บ้านล่ะมั้ง แกก็รู้ว่าควินท์อยู่กับแม่แค่2คน"วีรพจน์

(มีอะไรปิดบังผมกันอยู่รึเปล่าครับ)

"คิดมาก แล้วนี่ทำอะไรอยู่"วีรพจน์

(เตรียมตัวจะไปข้างนอกครับ เพื่อนชวนไปดื่มนิดหน่อย)

"เฮ้อ...เบาๆบ้างก็ดีนะมินทร์ สงสารคนหาเงินส่งแกเรียนบ้าง มันเหนื่อย"วีรพจน์

(พ่อหมายความว่าไงครับ รายจ่ายที่บริษัทเยอะหรอ หรือว่าปีนี้ได้กำไรน้อย)

"ไม่มีอะไรหรอก จะไปทำอะไรก็ไป อย่าเมามากละกัน แค่นี้นะ"

หลังจากที่พ่อวางสายไป รามินทร์ก็อดคิดไม่ได้ว่าทางนั้นมีอะไรปิดบังเขาอยู่

.................................................................